วันอังคารที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2562

爱纽带 Love Bond - Chapter 8

 “ผมจะให้โอกาสพี่ ถ้าพี่ไม่ต้องการก็ผลักผมออกไปได้เลย” ทั้งสองสบสายตาของกันและกันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่มือบางจะเลื่อนขึ้นมาปลดปลอกคอออกและทิ้งมันไว้ที่พื้น 

  “ช่วยพี่หน่อยนะ หวังอี้ป๋อ” สิ้นเสียงออดอ้อนของคนใต้ร่าง หวังอี้ป๋อก็จัดการอุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวและเดินตรงไปที่ห้องนอนทันที วางอีกฝ่ายลงบนเตียงอย่างเบามือก่อนจะสอดแทรกตัวเองไปอยู่ระหว่างขาเรียวสวย กลิ่นฟีโรโมนหอมหวานลอยฟุ้งไปทั่วห้องสี่เหลี่ยมนี้ ทุกครั้งที่หายใจเข้าออกก็ยิ่งอยากสัมผัสคนใต้ร่างใจจะขาด  

  ก้มลงมอบรสจูบที่เร้าร้อนให้อีกฝ่ายพร้อมกับสอดมือใหญ่เข้าไปใต้สายเสื้อยืดตัวโคร่ง แค่บนตัวของเซียวจ้านมีเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นของเขาอยู่ก็ทำให้อารมณ์ของหวังอี้ป๋อพุ่งขึ้นสูงจนห้ามไม่อยู่แล้ว ยิ่งมีเสียงอื้ออึงในลำคอยามที่มือใหญ่ลูบไล้ผิวเนียน ความอดทนของเขาก็เริ่มจะลดลงเข้าไปทุกที... 

  “อื้อ~” เสียงหวานหลุดครางออกมาเมื่อถูกริมฝีปากหยักสัมผัสที่ซอกคอ รู้สึกถึงแรงดูดุนเป็นพักๆ ทั้งหนักและเบาสลับกันไปมา หวังอี้ป๋อสร้างรอยกลีบกุหลาบไว้ทั่วบริเวณซอกคอขาว เซียวจ้านเป็นคนแรกที่เขาทิ้งรอยเอาไว้แบบนี้... 

  หวังอี้ป๋อเลิกเสื้อตัวโคร่งขึ้นจเผยให้เห็นรูปร่างอ้อนแอ้นของร่างบางและยอดอกสวยที่กำลังชูชันชวนลิ้มลอง เพียงแค่ใช้ริมฝีปากประทับไปตามเนินอกขาว ร่างบางก็ถึงกับกระตุกเล็กน้อยเพราะเมื่ออยู่ในอาการฮีทร่างกายก็จะไวต่อความรู้สึกมากขึ้น มือบางประสานกับมือใหญ่ข้างหนึ่งไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเพื่อหาที่ระบายอามรมณ์ออกมา 

  “อ๊า~ อี้ป๋อ” 

  ชอบให้เล่นตรงนี้หรอ” คนขี้แกล้งถึงกับยิ้มมุมปากเมื่อรู้ว่าจุดอ่อนของร่างบางอยู่ตรงไหน ลิ้นร้อนหยอกล้อไปมาอยู่ยอดอกสวยข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็ใช้ปลายนิ้วสะกิดเล่นไปมา ทำให้เซียวจ้านครางเสียงหวานออกมาไม่ขาดและบิดเร้าลำตัวไปมาเพราะความรู้สึกเซียวซ่านจากบริเวณหน้าอก  

  ยังไม่สาแก่ใจ มือใหญ่ที่เคยสะกิดเล่นกับยอดอกสวยก็เลื่อนต่ำลงมาและรั้งขอบกางเกงให้หลุดจากสะโพกงอน เผยให้ส่วนอ่อนไหวที่กำลังแข็งตัวและเริ่มมีของเหลวไหลออกมา  

  คนข้างบนสูดดมความหอมราวกับดอกไม้จากตัวร่างบาง กดจูบไปทั่วผิวเนียนขาวสะอาด คนใต้ร่างถึงกับหายใจไม่ทั่วท้องเพราะสัมผัสของคนที่กำลังลิ้มลองร่างบางไปเรื่อยๆ มือใหญ่จัดการดึผ้าขนหนูที่พันรอบเอวตัวเองออกให้พ้นทางก่อนจะใช้ปลายนิ้วสัมผัสเบาๆที่ทางเข้าตรงนั้นของร่างบาง

  “ด-เดี๋ยว...อื้อ!~” หวังอี้ป๋อไม่สนใจเสียงห้ามของอีกฝ่าย เขาป้อนจูบให้อย่างนุ่มนวลในขณะที่สอดนิ้วเข้าไปอย่างช้าๆ มือบางจับต้นแขนใหญ่ไว้เป็นที่ยึดเกี่ยว เรียวฟันสวยเผลอขบกัดริมฝีปากหยักเพราะรู้สึกถึงจำนวนนิ้วที่เพิ่มเข้ามา 

  หวังอี้ป๋อยืดตัวตรงพร้อมกับใช้ปลายลิ้นเลียตรงที่โดนอีกฝ่ายขบกัดทำให้รู้สึกถึงรสคาวของเลือด เขายังคงขยับนิ้วอย่างต่อเนื่องจนส่วนอ่อนไหวของร่างบางเริ่มจะมีของเหลวปริ่มออกมา  

  นิ้วเรียวถูกชักออกมาก่อนจะโน้มตัวไปเอื้อมหยิบซองถุงยางในลิ้นชักข้างหัวเตียง เขาฉีกซองนั้นออกและสวมถุงยางกับของตัวเองอย่างชำนาญ มือใหญ่จัดการจับขาเรียวทั้งสองข้างให้ห่างออกพร้อมกับเริ่มสอดใส่มันเข้าไป

  “อ-อี้ป๋อ ไม่...” เซียวจ้านหายใจติดขัดเมื่อเริ่มรู้สึกบางอย่างที่เข้ามาภายในตัวแบบไม่ทันได้ตั้งตัว 

  “ผมทนไม่ไหวแล้วพี่จ้าน” สิ้นเสียงกระเส่าของร่างสูง เขาก็เริ่มขยับส่วนสะโพกตามแรงอารมณ์ของตัวเอง  

  “อ๊ะ อ๊า~!” เสียงครางหวานคลอเคล้ากับเสียงเนื้อตรงบริเวณนั้นกระทบกัน มือบางสอดประสานกับมือใหญ่ไว้แน่นส่วนอีกข้างก็กำผ้าปูที่นอนไว้จนยับยู่ยี่  

  ทุกครั้งที่หอบหายใจเข้าออกกลิ่นฟีโรโมนหอมหวานของเซียวจ้านก็ลอยเข้ามาด้วย ยิ่งได้กลิ่นหวังอี้ป๋อก็ยิ่งมีอารมณ์พุ่งพล่าน เขากัดฟันกรอดก่อนจะจับตัวร่างบางพลิกให้นอนคว่ำ ยกสะโพกมนขึ้นสูงเล็กน้อยก่อนจะสอดใส่ส่วนนั้นเข้าไปใหม่แบบรวดเดียวและเริ่มขยับในทันที เขามัวเมากับกลิ่นหอมๆจากตัวร่างบางจนไม่สนใจเสียงท้วงห้ามของอีกฝ่าย 

  ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของอีกฝ่ายจนทำให้เสียงครางหวานสั่นตามไปด้วย มือใหญ่เลื่อนมาจับส่วนอ่อนไหวของร่างบางพร้อมกับออกแรงช่วย แต่เพียงไม่กี่ครั้งของเหลวสีขุ่นก็พุ่งออกมาเลอะผ้าปูที่นอนเสียแล้ว 

  “ไม่รอผมเลย” อี้ป๋อก้มลงกระซิบข้างหูพร้อมกับดันสะโพกมนให้ต่ำลงจนราบไปกับฟูกนุ่ม เขากระแทกนั้นตรงส่วนเพราะเจอจุดสำคัญแล้วทำให้คนใต้ร่างส่งเสียงครางดังกว่าเดิม 

  “อ๊ะ!!..เจ็บ อ๊า!~”  

  “อ่า...ใกล้แล้วครับ”  

  ริมฝีปากหยักประทับรอยจูบไว้ทั่วบริเวณหลังคอขาว ลากลิ้นร้อนไปมาให้อีกคนรู้สึกเสียวเล่นๆก่อนจะขบกัดหลังคอขาวจนเกิดเป็นรอยฟันและมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย ขณะเดียวกันร่างสูงก็ขยับสะโพกให้เร็วขึ้นเพราะใกล้จะถึงจุดนั้นเต็มที ก้มลงป้อนจูบให้คนใต้ร่างอย่างเร้าร้อนก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยของเหลวออกมาโดยมีถุงยางกันเอาไว้  

  You’re mine.” 

วันจันทร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2562

爱纽带 Love Bond - chapter 6

  ร่างบางเร่งฝีเท้าเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเองและไม่ลืมที่จะล็อคประตู ปล่อยกระเป๋าที่เคยสะพายอยู่ที่ไหล่บางให้ล่วงลงไปอยู่บนพื้น เซียวจ้านทิ้งตัวเองลงบนเตียงนุ่มก่อนจะนอนกระสับกระส่ายไปมา ด้วยอุณหภูมิในร่างกายที่สูงขึ้นทำให้เริ่มมีเหงื่อไหลออกมา ใบหน้าหวานแสดงสีหน้าอัดอั้นพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน มือบางทั้งสองข้างที่กำลังสั่นเทาช่วยกันคลายเข็มขัดและปลดกระดุมกางเกงสแลคออก  

  “อื้อ~” ฟันขาวขบกัดรอมฝีปากล่างขณะที่มือเรียวกำลังครอบครองส่วนอ่อนไหวอยู่และร่างบางที่กำลังแอ่นโค้งขึ้นโดยอัตโนมัติ ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นตามอุณหภูมิจากภายในร่างกาย 

  กระดุมเสื้อเชิร์ตสีดำถูกปลดออกอย่างเร่งรีบ กางเกงสแล็คสีดำหลุดร่วงจากเรียวขาสวยจนลงไปกองอยู่กับพื้นพร้อมกับกางเกงชั้นใน มือบางลูบไล้ไปทั่วผิวนุ่มเลื่อนก่อนจะมาสัมผัสกับยอดอกสีสวย 

  “หวังอี้ป๋อ...อ๊า~” เสียงหวานหลุดครางชื่อของผู้ชายคนนั้นเพราะจิตใต้สำนึกของเขานึกถึงแต่ชื่อนี้ เซียวจ้านหลับตาลงพลางนึกภาพว่ามือหนาของหวังอี้ป๋อกำลังเล่นสนุกอยู่กับส่วนอ่อนไหวของเขาอยู่ มือบางอีกข้างหนึ่งค่อยๆเลื่อนลงไปต่ำกว่าเดิมจึงสัมผัสได้ถึงของเหลวบริเวณทางด้านหลัง  

  “อ๊า!~” ร่างบางกดนิ้วเรียวให้เข้าไปข้างในแต่มืออีกข้างก็ยังไม่หยุดทำหน้าที่ของมันพร้อมกับส่งเสียงครางหวานสลับกับหอบหายใจเข้าออกจนหน้าอกเล็กขยับขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด จิกปลายเท้ากับฟูกเตียงนอนเพราะความเสียวซ่านที่แพ่กระจายไปทั่วร่างกายและอุณหภูมิความร้อนภายในตัวก็ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงบ้างเลย 

  หวังอี้ป๋อกำลังสัมผัสของเขาอยู่ 

  หวังอี้ป๋อกำลังแทะโลมเขาด้วยสายตาอยู่ 

  หวังอี้ป๋อกำลังจะเข้ามาข้างในตัวของเขาแล้ว... 

  “อ๊ะ อ๊า~” นิ้วเรียวถูกเพิ่มเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามความต้องการของตัวเอง เซียวจ้านกำลังจินตนาการว่าส่วนนั้นของหวังอี้ป๋อกำลังอยู่ในตัวของเขาและไม่อ่อนโยนให้ร่างบางเลยแม้แต่น้อย พยายามจินตนาการว่าเสียงครางของผู้ชายคนนั้นจะเป็นอย่างไร จะรู้สึกดีบ้างมั้ย  

  “ก-ใกล้แล้วอี้ป๋อ...อ๊า!~” นิ้วเรียวถูกถอนออกมาพร้อมกับร่างบางที่นอนหอบหายใจเพราะความเหนื่อย น้ำสีขุ่นเปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องแบนราบและกระเด็นเปื้อนผ้าปูที่นอนเล็กน้อย ถึงแม้ว่าจะเสร็จภารกิจแล้วแต่อาการฮีทของเซียวจ้านก็ยังไม่หายไปเหมือนกับว่ามันยังถูกเติมเต็มไม่มากพอ 

  แค่นี้มันยังไม่พอ... 

  เขาต้องการมากกว่านี้ 

  ต้องการเติมเต็มมากกว่านี้ 

  เซียวจ้านต้องการหวังอี้ป๋อ....